کد مطلب:29671
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:31
چرا اعتقاد نداشتن به امامت باعث ناقص بودن اعتقاد به توحيد است ؟
براي اين كه يكي از ابعاد مهمّ توحيد اطاعت خداست ، اطاعت حق يعني تنها گردن نهادن به دستورات او و تسليم فرامين او شدن و احكام او را اجرا كردن . و اين اطاعت از ناحيه رسول و وصي رسول ظهور فعلي پيدا مي كند ، و نفي امامت افتادن در دام او امر و نواهي كسي است كه معرفت به حقايق و معارف الهي ندارد و اين با اعتقاد به توحيد كه همراه با تسليم محض خدا بودن است ، منافات دارد .
و علاوه بر اين خداوند مي فرمايد : « ما اتاكم الرسول فتخذوه و مانهاكم عنه فانتهوا ؛ آنچه را كه رسول به شما داده و امر كرده بگيريد و اجرا كنيد و آنچه را كه از آن نهي كرده دوري كنيد » .
رسول اكرم آنچه را كه مي فرمود وحي الهي و دستور خداوند بود « ما ينطق عن الهوي ؛ از روي هواي نفس حرف نمي زند » ، بنابراين مسأله امامت كه در تمامي كتب اهل سنّت و شيعه بحدّ تواتر وجود دارد ، مسأله اي است كه پيامبر به امر الهي آن را بيان كرده اند و چون بازگشت امر امّت و رهبري امّت بعد از پيامبر به امر الهي بوده است مخالفت با آن مخالفت با امر حق و مغاير با اصل اعتقاد توحيد و وحدانيّت خداوند است ، زيرا سر سپردن به رهبري غير الهي و غير منصوب از ناحيه خداوند منجر به حاكميّت طاغوت و قدرت پرستي در جوامع بشري مي شود .
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.